اضطرابی که در افراد مختلف به عنوان کارمند و کارگر با کارفرمایان خود وجود دارد، مستلزم امضای قراردادی کاملاً واضح و دقیق است، زیرا در مواردی مشاهده شده است که کارفرما «گاهی» از روی ناآگاهی از مفاد و ضوابط، قراردادی را مشخص می کند. قرارداد، اینکه حقوق و مزایای کارکنان و کارگران رعایت نشده باشد و یا اینکه این قرارداد ممکن است برای کارفرما نیز مضر باشد.
حال با پرداختن به این بحث، می‌خواهیم یک ترتیب قراردادی دقیق و منسجم و عاری از اشکال و اشکال و منطبق با حقوق افراد را در نظر بگیریم.
در نتیجه قرارداد بین دو طرف مثلاً رابطه کارگر و کارفرما یا قرارداد کار بین دو نفر که به نحوی مستلزم تشکیل یک رابطه حقوقی جدید است و طرفین قرارداد ملزم به انجام آن هستند. تعهدات نسبت به یکدیگر بر حسب موضوع قرارداد، مثلاً می توان گفت با خرید ملک یا آپارتمان دو نفر توافق می کنند که یکی (فروشنده) ملک خود را به دیگری (خریدار) بدهد و دیگری. بابت آن به فروشنده پرداخت خواهد کرد.
قرارداد یک قرارداد الزام آور بین افراد است که حقوق و تعهدات طرفین را تعیین می کند.
قرارداد کار و کار قراردادی است که بین یک شخص و یک یا چند شخص حقیقی یا حقوقی برای انجام کار و وظایف در مدت معینی منعقد می شود.
قراردادهای کاری که منعقد می شود از طرق قانونی و طبق نظر وزارت کار تعیین می شود که می توان آن ها را با عناوینی مانند قرارداد کار، قرارداد کار، قرارداد کار موقت، قرارداد کار دائم و ... نامید.
بر اساس قانون مدیریت استخدامی کشوری و خدمات کشوری، سه نوع قرارداد کار در ادارات و ادارات دولتی وجود دارد:
1-استخدام رسمی
2- استخدام پیمانی
3- استخدام در قالب قرارداد خدمت یا انواع قراردادهای کار
در زبان رایج افراد جامعه، عقد و عقد به یک معنا هستند و تفاوتی بین این دو قائل نیستند، اما در علم حقوق و در زبان فقها اگر بخواهیم عقد را اینگونه بیان کنیم. عقد به عقود معینی اطلاق می شود (عقودی که در قانون مدنی شرایط و ضوابط آنها ذکر شده است مانند عقد بیع، اجاره، عقد رهن، وکالت، عقد مضاربه. و غیره) اعم از قطعی یا غیر نهایی) اعمال می شود.
قرارداد در صورتی معتبر است که مخالف نظم عمومی (اخلاق حسنه و قانون امری) نباشد، نظم عمومی به این معناست که قلمرو اصل آزادی عمل حقوقی را تعیین می کند و نه برعکس، زیرا منافع و مصالح افراد در یک دولت اجتماعی از هر وضعیت اجتماعی که باشند بر منافع خود برتری دارند و هر گاه مطمئن شدیم موردی با مصالح جامعه مرتبط است، «مسلماً» چنین مصلحتی بر منافع افراد مقدم است.
عناصر اساسی و مهم در تنظیم قرارداد
1- مدت قرارداد
یکی از ارکان مهم و اساسی در تنظیم و اجرای قرارداد، تعیین مدت قرارداد است به عنوان مثال در قرارداد اجاره، یکی از ارکان اساسی اجرای قرارداد، تعیین مدت در قرارداد است. ، و عدم تعیین قرارداد باعث بی اعتباری قرارداد اجاره می شود. لازم به ذکر است برای صحت اطلاعات وارد شده، مدت قرارداد باید به صورت عددی و کلمه ای نوشته شود.
2- موضوع قرارداد
ارکان و شرایط موضوع قرارداد
الف- موضوع عقد باید روشن و مسلم باشد، همچنین در زمان تنظیم قرارداد، موضوع عقد موجود و روشن و معین باشد، مانند اموالی که در زمان تنظیم موجود و قابل مشاهده باشد. متعلق به قرار داد.
ب- ضمناً موضوع قرارداد باید ارزش اقتصادی داشته باشد، یعنی قابل معامله باشد.
ج- نکته اساسی دیگر در مورد موضوع عقد این است که بایع برای صحت معامله باید مالک کالا باشد و اگر مالک نباشد معامله باطل است.
3- محل عقد
معمولا محل عقد زمانی تعیین می شود که قرارداد بین طرفین تنظیم شود، اما در صورت بروز اختلاف بین افراد، دادگاه محل عقد صلاحیت رسیدگی به آن را دارد.
4- مبلغ قرارداد
ارزش پرداختی برای کالاها یا خدمات است. به طور کلی توصیه می شود با ذکر جزئیات مهلت ها و مدت آن یا اسناد به صورت چک حساب جاری یا چک مسافرتی یا نقدی، مبلغ و نحوه پرداخت بهای معامله را دقیقاً توضیح دهید. جلوگیری از هر نوع سوء استفاده
5- شرایط و تعهدات
طبق یک قانون، طرفین قرارداد ممکن است شروطی را در قرارداد قید کنند که مغایر با شرع و قانون نباشد.
6- فورس ماژور
فورس ماژور برای حوادث و وقایعی که طبیعی تلقی می شوند و هیچ یک از طرفین نمی توانند مسئول آن باشند، مانند طوفان، گردباد و زلزله استفاده می شود.
همچنین این اصطلاح شامل امور انسانی مانند ناآرامی، شورش و درگیری مسلحانه می شود.
7- حل اختلاف
در صورت بروز اختلاف بین طرفین قرارداد، مرجع حل و فصل و رسیدگی به اختلافات طرفین، شورای حل اختلاف است. لازم به ذکر است در صورتی که اختلافات طرفین جنبه کیفری داشته باشد تنها مرجع رسیدگی به آن مراجع قضایی و دادگاه ها هستند.
اضطرابی که در افراد مختلف به عنوان کارمند و کارگر با کارفرمایان خود وجود دارد، مستلزم امضای قراردادی کاملاً واضح و دقیق است، زیرا در مواردی مشاهده شده است که کارفرما «گاهی» از روی ناآگاهی از مفاد و ضوابط، قراردادی را مشخص می کند. قرارداد، اینکه حقوق و مزایای کارکنان و کارگران رعایت نشده باشد و یا اینکه این قرارداد ممکن است برای کارفرما نیز مضر باشد.
حال با پرداختن به این بحث، می‌خواهیم یک ترتیب قراردادی دقیق و منسجم و عاری از اشکال و اشکال و منطبق با حقوق افراد را در نظر بگیریم.
در نتیجه قرارداد بین دو طرف مثلاً رابطه کارگر و کارفرما یا قرارداد کار بین دو نفر که به نحوی مستلزم تشکیل یک رابطه حقوقی جدید است و طرفین قرارداد ملزم به انجام آن هستند. تعهدات نسبت به یکدیگر بر حسب موضوع قرارداد، مثلاً می توان گفت با خرید ملک یا آپارتمان دو نفر توافق می کنند که یکی (فروشنده) ملک خود را به دیگری (خریدار) بدهد و دیگری. بابت آن به فروشنده پرداخت خواهد کرد.
قرارداد یک قرارداد الزام آور بین افراد است که حقوق و تعهدات طرفین را تعیین می کند.
قرارداد کار و کار قراردادی است که بین یک شخص و یک یا چند شخص حقیقی یا حقوقی برای انجام کار و وظایف در مدت معینی منعقد می شود.
قراردادهای کاری که منعقد می شود از طرق قانونی و طبق نظر وزارت کار تعیین می شود که می توان آن ها را با عناوینی مانند قرارداد کار، قرارداد کار، قرارداد کار موقت، قرارداد کار دائم و ... نامید.
بر اساس قانون مدیریت استخدامی کشوری و خدمات کشوری، سه نوع قرارداد کار در ادارات و ادارات دولتی وجود دارد:
1-استخدام رسمی
2- استخدام پیمانی
3- استخدام در قالب قرارداد خدمت یا انواع قراردادهای کار
در زبان رایج افراد جامعه، عقد و عقد به یک معنا هستند و تفاوتی بین این دو قائل نیستند، اما در علم حقوق و در زبان فقها اگر بخواهیم عقد را اینگونه بیان کنیم. عقد به عقود معینی اطلاق می شود (عقودی که در قانون مدنی شرایط و ضوابط آنها ذکر شده است مانند عقد بیع، اجاره، عقد رهن، وکالت، عقد مضاربه. و غیره) اعم از قطعی یا غیر نهایی) اعمال می شود.
قرارداد در صورتی معتبر است که مخالف نظم عمومی (اخلاق حسنه و قانون امری) نباشد، نظم عمومی به این معناست که قلمرو اصل آزادی عمل حقوقی را تعیین می کند و نه برعکس، زیرا منافع و مصالح افراد در یک دولت اجتماعی از هر وضعیت اجتماعی که باشند بر منافع خود برتری دارند و هر گاه مطمئن شدیم موردی با مصالح جامعه مرتبط است، «مسلماً» چنین مصلحتی بر منافع افراد مقدم است.
عناصر اساسی و مهم در تنظیم قرارداد
1- مدت قرارداد
یکی از ارکان مهم و اساسی در تنظیم و اجرای قرارداد، تعیین مدت قرارداد است به عنوان مثال در قرارداد اجاره، یکی از ارکان اساسی اجرای قرارداد، تعیین مدت در قرارداد است. ، و عدم تعیین قرارداد باعث بی اعتباری قرارداد اجاره می شود. لازم به ذکر است برای صحت اطلاعات وارد شده، مدت قرارداد باید به صورت عددی و کلمه ای نوشته شود.
2- موضوع قرارداد
ارکان و شرایط موضوع قرارداد
الف- موضوع عقد باید روشن و مسلم باشد، همچنین در زمان تنظیم قرارداد، موضوع عقد موجود و روشن و معین باشد، مانند اموالی که در زمان تنظیم موجود و قابل مشاهده باشد. متعلق به قرار داد.
ب- ضمناً موضوع قرارداد باید ارزش اقتصادی داشته باشد، یعنی قابل معامله باشد.
ج- نکته اساسی دیگر در مورد موضوع عقد این است که بایع برای صحت معامله باید مالک کالا باشد و اگر مالک نباشد معامله باطل است.
3- محل عقد
معمولا محل عقد زمانی تعیین می شود که قرارداد بین طرفین تنظیم شود، اما در صورت بروز اختلاف بین افراد، دادگاه محل عقد صلاحیت رسیدگی به آن را دارد.
4- مبلغ قرارداد
ارزش پرداختی برای کالاها یا خدمات است. به طور کلی توصیه می شود با ذکر جزئیات مهلت ها و مدت آن یا اسناد به صورت چک حساب جاری یا چک مسافرتی یا نقدی، مبلغ و نحوه پرداخت بهای معامله را دقیقاً توضیح دهید. جلوگیری از هر نوع سوء استفاده
5- شرایط و تعهدات
طبق یک قانون، طرفین قرارداد ممکن است شروطی را در قرارداد قید کنند که مغایر با شرع و قانون نباشد.
6- فورس ماژور
فورس ماژور برای حوادث و وقایعی که طبیعی تلقی می شوند و هیچ یک از طرفین نمی توانند مسئول آن باشند، مانند طوفان، گردباد و زلزله استفاده می شود.
همچنین این اصطلاح شامل امور انسانی مانند ناآرامی، شورش و درگیری مسلحانه می شود.
7- حل اختلاف
در صورت بروز اختلاف بین طرفین قرارداد، مرجع حل و فصل و رسیدگی به اختلافات طرفین، شورای حل اختلاف است. لازم به ذکر است در صورتی که اختلافات طرفین جنبه کیفری داشته باشد تنها مرجع رسیدگی به آن مراجع قضایی و دادگاه ها هستند.
تعمیر تلویزیون LG